زمان

 

زمان ایستاده است
و من در اسارت 
عقربه های ساعتی
گیر کرده ام 
که امید به 
آمدن تو دارد
پس کی می آیی؟!؟!؟

یا ابا صالح المهدی ادرکنی

 

 

 

نیستی

خوشحال ، نیستم که ساعت ها را جلو کشیده اند !

"حالا"

یک ساعت بیشتر از همیشه

نیستی ...

مادر

ماه

چه بی‌اِقبالْ من!

درستْ شبی به ضیافتِ ماه رفته بودم

که تو،

با چشم‌هایی پُر از ستاره

آمده، باریده؛ رفته بودی!

غصه

غصه نخور

دنیا همین یکبار بیشتر نیست…

غیرک ...

الهی من لی غیرک

من کسی را به جز تو ندارم
که مرا ببخشد!

ادب

آب از آب تکان نمی خورد اگر
آب می خورد اما.....
ادب را از مادرش آموخته بود

حال

قاصدکها

دیگر

خبر از تو نمی آورند

کاش

تنها یکبار

حال این من بی تو را

به تو می رساندند ….

جهنم

بهشت دست های توست

وقتی برای پرندگان دانه می پاشی

جهنم دل من است

وقتی دلتنگ همان دستها هستم.

گذشت

گذشت دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم

حالا یک بار از شهر می رویم

یک بار از دیار

یک بار از یاد

یک بار از دل

و یک بار از دست !

آری دیگر گذشت