اجباری
يكشنبه, ۱۷ آذر ۱۳۹۲، ۰۷:۱۰ ب.ظ
سیگاری روشن میکنم و به خاموش بودنم فکر میکنم
کام عمیق همراه آهی کوتاه…
بیرون میدم دودش رو کمرنگ میشه…
مثل خودم . . .
نفسم میگیره از زندگی اجباری…
سیگار دود می کنم تا یادم بماند من احمق بیشتر از این ریه های سوخته ام
دوستت داشتم ...
۹۲/۰۹/۱۷