از خطّ مقدّم سکوت من
صدای شلّیک چشم های تو می آید !
دلت که برای من تنگ شد بیا سراغ زیر سیگاریم . . .
کنار قبرستان خاطرات من بشین ، فاتحه بخوان و اشک بریز . . .
من از تو درگذشتم
ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﻭﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﻭ ﺣﺮﻓﺸﻮﻥ ﯾﻪ ﺭﻧﮕﻪ
ﻧﻪ ﺍﻭﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﻭﻏﺎﺷﻮﻥ ﻗﺸﻨﮕﻪ
گه ﯾﻪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯﺕ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻘﺪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ؟
ﺑﮕﻮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ
ﺍﮔﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ؟
ﺑﮕﻮ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ
ﺍﮔﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻘﺪ ﺑﻬﻢ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺩﺍﺭﯼ؟
ﺑﮕﻮ ﻫﻤﻮﻥ ﻗﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻬﻢ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﻣﯿﺪﯼ
ﺗﺎ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺷﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺷﻬﺎﺕ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩ.!!!
-------
------------ ------------- ---------
---- ----------- ------------- ------------- - - - - - -----------
گاهی می توان برای یک ذوست چند سطر سکوت به یادگار گذاشت
تا او در خلوت خود هر طور که خواست آنرا معنا کند ....
خیلی سخته احساس کنی مثل شمعی ، فقط وقتی برق نیسن بیان سراغت و بعد با یه فوت خاموشت کنن ....
دیشب روباهی خودکشی کرد !!
حیله گری " انسانها " کلافه اش کرده بود ....
یکی زاییدت ، یکی دیگه نون ریخت تو حلقت /
جایی که من بزرگ شدم نیست تو نقشه
امثال من با یه پنجی خر کِـیف میشن /
طرفای شما از شمعو از کیک میگن
یادم دادن با هرکی جلومه بجنگم /
همیشه بیرونم تا باد بخوره به کلم
بهم گفتن اگه نداری قرض بگیر /
ما یه سری برنامه ایم که همیشه کَنسلیم
با یه مغز پیر نمیشه ادیسون بود /
زندگی این نیست درس بخونی بری کنکور بدی
خان داداشتم آماده تروره توئه /
وقتی یه هشت نداری بذاریش گروئه نُهت
اون موقعست که لیلیا میمرن /
خیلیا میپیچن لباسای مارک دار ترمینالی میشن
میخوای بری نه؟ /
واست یکی دو نخ سیگار بگیرم؟
همه میدوئن که مهندسو دکتر بشن /
تو جاش سس بهروز بگیر سرخ کن ببر
مگه بده؟ اینم یه کادوی کوچیک برا زنت /
تو منو نمیشناسی زیاد
تیکه هام تو هزار تا کتابم جا نمیشن /
بزرگم اما نه از ابعاد شیکم
من هنوز سردمه از سرمای دیشب /
یه کرمم که کم کم پروانه میشم
نه میشه موند ، نه میشه رفت / دلم خوشه به چیزایی که همیشه هست
به خدا ، به معرفت پاهام / به تیکه شنیدن لا حرف ننه بابام
به دو خط شعر غمگین / به اونی که تو آیینست و شکل من نیست
نه ...
دیگه نه میشه موند ، نه میشه رفت / دلم خوشه به چیزایی که همیشه هست